megaloman

megaloman (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmɛɡaˈlɔ̃mãn], AS: [megalõmãn], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. człowiek, który ma manię wielkościową, charakteryzuje się megalomanią, ma zbyt wysokie mniemanie o sobie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	megaloman	megalomani
dopełniacz	megalomana	megalomanów
celownik	megalomanowi	megalomanom
biernik	megalomana	megalomanów
narzędnik	megalomanem	megalomanami
miejscownik	megalomanie	megalomanach
wołacz	megalomanie	megalomani
depr. M. i W. lm: (te) megalomany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) arogant, buc, bufon, mitoman, pyszałek, ważniak, zarozumialec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. megalomania ż, megalomaństwo n

forma żeńska megalomanka ż

przym. megalomański

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. μέγα + μανία

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) грандоман m
• interlingua: (1.1) megalomano
• słowacki: (1.1) megaloman m

źródła:

megaloman (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) megaloman

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. megalománia ż, megalomanstvo n

forma żeńska megalomanka ż

przym. megalomanský, megalomanický

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: