mandolina

mandolina (język polski)

mandolina (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌmãndɔˈlʲĩna], AS: [mãndolʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. szarpany strunowy instrument muzyczny; zob. też mandolina w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mandolina	mandoliny
dopełniacz	mandoliny	mandolin
celownik	mandolinie	mandolinom
biernik	mandolinę	mandoliny
narzędnik	mandoliną	mandolinami
miejscownik	mandolinie	mandolinach
wołacz	mandolino	mandoliny

przykłady:

(1.1) Zagrasz coś na mandolinie?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mandola, mandolinista, mandolinistka

przym. mandolinowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Mandoline, franc. mandoline, z wł. mandolino, od wł. mandola

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mandolin
• baskijski: (1.1) mandolina
• białoruski: (1.1) мандаліна ż
• bułgarski: (1.1) мандолина ż
• esperanto: (1.1) mandolino
• hiszpański: (1.1) mandolina ż
• jidysz: (1.1) מאַנדאָלין ż (mandolin)
• nowogrecki: (1.1) μαντολίνο n
• rosyjski: (1.1) мандолина ż
• szwedzki: (1.1) mandolin w
• ukraiński: (1.1) мандоліна ż
• włoski: (1.1) mandolino m

źródła:

mandolina (język baskijski)

mandolina (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. mandolina

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mandolina (język hiszpański)

mandolina (1.1)

wymowa:

IPA: [mãn̦.do.'li.na]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. mandolina

odmiana:

(1.1) lm mandolinas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bandolina

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: