młynarka

młynarka (język polski)

wymowa:

IPA: [mwɨ̃ˈnarka], AS: [mu̯ỹnarka], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która miele mąkę w młynie

(1.2) pot. zajęcie młynarza

(1.3) pot. hist. jedn. monet. polski banknot w czasie okupacji niemieckiej; zob. też młynarki w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	młynarka	młynarki
dopełniacz	młynarki	młynarek
celownik	młynarce	młynarkom
biernik	młynarkę	młynarki
narzędnik	młynarką	młynarkami
miejscownik	młynarce	młynarkach
wołacz	młynarko	młynarki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. młyn m, młynek m, młynarzowa ż, młynarzówna ż, młynarstwo n

forma męska młynarz m

zdrobn. młynareczka ż

przym. młynarski, młynarzyć/młynarzować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: młynarz

• francuski: (1.1) meunière ż
• hiszpański: (1.1) molinera ż; (1.2) molinería ż
• niemiecki: (1.1) Müllerin ż
• nowogrecki: (1.1) μυλωνού ż; (1.2) άλεσμα n, άλεση ż, βιομηχανία ż αλέσματος
• wilamowski: (1.1) myłłneryn ż, myłneryn ż

źródła: