leutnant

leutnant (język polski)

wymowa:

(spolszczona) ‹lejtnant›

podział przy przenoszeniu wyrazu: leut•nant

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. stopień wojskowy odpowiadający porucznikowi lub podporucznikowi w wojsku polskim; zob. też lejtnant w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	leutnant	leutnanci
dopełniacz	leutnanta	leutnantów
celownik	leutnantowi	leutnantom
biernik	leutnanta	leutnantów
narzędnik	leutnantem	leutnantami
miejscownik	leutnancie	leutnantach
wołacz	leutnancie	leutnanci
depr. M. i W. lm: (te) leutnanty

przykłady:

(1.1) Do tej pory leutnant postępował spolegliwie i nawet wytypowano go do awansu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lejtnant mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Leutnant, franc. lieutenant

uwagi:

(1.1) inna pisownia lejtnant

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: lejtnant

• rosyjski: (1.1) лейтенант m (lejtenant)

źródła: