porucznik

porucznik (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈruʧ̑ʲɲik], AS: [poručʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. jeden z oficerskich stopni wojskowych; zob. też porucznik w Wikipedii

(1.2) wojsk. oficer noszący stopień wojskowy (1.1)

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	porucznik
dopełniacz	porucznika
celownik	porucznikowi
biernik	porucznika
narzędnik	porucznikiem
miejscownik	poruczniku
wołacz	poruczniku

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	porucznik	porucznicy
dopełniacz	porucznika	poruczników
celownik	porucznikowi	porucznikom
biernik	porucznika	poruczników
narzędnik	porucznikiem	porucznikami
miejscownik	poruczniku	porucznikach
wołacz	poruczniku	porucznicy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) dostać / mieć porucznika • zostać mianowanym / mianować / mianowanie na porucznika

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. poruczyć

przym. porucznikowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) first lieutenant, lieutenant, poruchik
• bułgarski: (1.1) лейтенант m, старши лейтенант m
• chiński standardowy: (1.1) 中尉 (zhōngwèi)
• chorwacki: (1.1) poručnik m
• czeski: (1.1) nadporučík m
• duński: (1.1) løjtnant w, premierløjtnant w
• esperanto: (1.1) leŭtenanto
• estoński: (1.1) leitnant
• fiński: (1.1) luutnantti
• francuski: (1.1) lieutenant m
• hiszpański: (1.1) teniente m
• holenderski: (1.1) luitenant m, eerste luitenant m
• indonezyjski: (1.1) letnan
• japoński: (1.1) 中尉
• jidysz: (1.1) לייטענאַנט m (lejtenant)
• kataloński: (1.1) tinent m
• koreański: (1.1) 중위
• litewski: (1.1) vyresnysis leitenantas m, leitenantas m
• łotewski: (1.1) vecākais leitnants m, leitnants m
• niemiecki: (1.1) Oberleutnant m; (1.2) Oberleutnant m
• norweski (bokmål): (1.1) løytnant m
• nowogrecki: (1.1) υπολοχαγός m, υποσμηναγός m
• portugalski: (1.1) tenente m
• rosyjski: (1.1) старший лейтенант m
• rumuński: (1.1) prim-locotenent m, locotenent m
• słowacki: (1.1) nadporučík m, poručík m
• słoweński: (1.1) poročnik m
• szwedzki: (1.1) premiärlöjtnant w
• turecki: (1.1) üsteğmen, teğmen
• ukraiński: (1.1) лейтенант m
• węgierski: (1.1) főhadnagy
• wietnamski: (1.1) trung uý
• włoski: (1.1) tenente m

źródła: