lamus

lamus (język polski)

lamus (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈlãmus], AS: [lãmus], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) archit. daw. pomocniczy budynek gospodarczy przy folwarku; zob. też lamus w Wikipedii; zob. też lamus w Encyklopedii staropolskiej

(1.2) przest. często przen. skład starych przedmiotów

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) slang. odrzutek, osoba mało lubiana, osoba udająca przebojową

(2.2) slang. osoba nieznająca się w danej dziedzinie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lamus	lamusy
dopełniacz	lamusa	lamusów
celownik	lamusowi	lamusom
biernik	lamus	lamusy
narzędnik	lamusem	lamusami
miejscownik	lamusie	lamusach
wołacz	lamusie	lamusy

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lamus	lamusy
dopełniacz	lamusa	lamusów
celownik	lamusowi	lamusom
biernik	lamusa	lamusów
narzędnik	lamusem	lamusami
miejscownik	lamusie	lamusach
wołacz	lamusie	lamusy
ndepr. M. i W. lm: (ci) lamusi

przykłady:

(1.1) Obok lamus, spichrz, gumno, obora i stajnie, • Wszystko w kupie, jak bywa u szlachty zwyczajnie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) rupieciarnia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

odłożyć do lamusa • trafić do lamusa • wyciągnąć z lamusa

etymologia:

(1.1) niem. Lehmhaus < śwn. lēm-hūs → dom z gliny, lepianka

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: