lakrymator

lakrymator (język polski)

użycie lakrymatorów (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌlakrɨ̃ˈmatɔr], AS: [lakrỹmator], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. związek chemiczny z podgrupy drażniących bojowych środków trujących, nazywanej lakrymatorami, działający drażniąco na oczy i drogi oddechowe powodując silne łzawienie; zob. też lakrymatory w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lakrymator	lakrymatory
dopełniacz	lakrymatora	lakrymatorów
celownik	lakrymatorowi	lakrymatorom
biernik	lakrymator	lakrymatory
narzędnik	lakrymatorem	lakrymatorami
miejscownik	lakrymatorze	lakrymatorach
wołacz	lakrymatorze	lakrymatory

przykłady:

(1.1) Chloroacetofenon i chloropikryna są lakrymatorami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) użyć lakrymatora • zastosować lakrymator • posłużyć się lakrymatorem

synonimy:

(1.1) gaz łzawiący

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lakrymologia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. lacrima → łza

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lachrymatory agent, tear gas, lachrymator
• francuski: (1.1) gaz lacrymogène m, agent lacrymogène m
• rosyjski: (1.1) лакриматор m, слезоточивый газ m

źródła: