bojowy środek trujący

bojowy środek trujący (język polski)

wymowa:

IPA: [bɔˈjɔvɨ ˈɕrɔdɛk truˈjɔ̃nʦ̑ɨ], AS: [boi ̯ovy środek trui ̯õncy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą 

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. wojsk. podstawowy składnik broni chemicznej będący toksycznym związkiem chemicznym, którego właściwości pozwalają na zastosowanie militarne działając śmiertelnie lub szkodliwie na organizmy żywe; zob. też bojowy środek trujący w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bojowy środek trujący	bojowe środki trujące
dopełniacz	bojowego środka trującego	bojowych środków trujących
celownik	bojowemu środkowi trującemu	bojowym środkom trującym
biernik	bojowy środek trujący	bojowe środki trujące
narzędnik	bojowym środkiem trującym	bojowymi środkami trującymi
miejscownik	bojowym środku trującym	bojowych środkach trujących
wołacz	bojowy środku trujący	bojowe środki trujące

przykłady:

(1.1) Użycie bojowych środków trujących jest zakazane prawem międzynarodowym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) BST, BŚT, przest. bojowy środek chemiczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chemical warfare agent, CWA

źródła: