kwestarz

kwestarz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. przest. zakonnik prowadzący osobiście zbiórkę darów dla klasztoru

(1.2) przest. osoba kwestująca

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kwestarz	kwestarze
dopełniacz	kwestarza	kwestarzy / kwestarzów
celownik	kwestarzowi	kwestarzom
biernik	kwestarza	kwestarzy / kwestarzów
narzędnik	kwestarzem	kwestarzami
miejscownik	kwestarzu	kwestarzach
wołacz	kwestarzu	kwestarze

przykłady:

(1.1) Przy nim stał kwestarz, sędzia tuż przy bernardynie.

(1.1) Brat kwestarz wrócił wieczorem z żukiem wypełnionym dyniami.

(1.2) Proboszcz nic nie mógł zrobić, teren przed wejściem do kościoła opanowali kwestarze WOŚP.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zakonnik

(1.2) osoba

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kwesta ż, kwestowanie n

forma żeńska kwestarka ż

czas. kwestować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kwesta + -arz

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) questor, quaestor
• słowacki: (1.1) kveštár m
• włoski: (1.1) questuante m

źródła: