kurka

kurka (język polski)

kurki (1.1)

kurka (1.2)

kurka (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈkurka], AS: [kurka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. mikol. Cantharellus cibarius, pieprznik jadalny, gatunek grzyba jadalnego; zob. też pieprznik jadalny w Wikipedii

(1.2) zool. zob. kurka wodna

(1.3) zdrobn. od kura

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kurka	kurki
dopełniacz	kurki	kurek
celownik	kurce	kurkom
biernik	kurkę	kurki
narzędnik	kurką	kurkami
miejscownik	kurce	kurkach
wołacz	kurko	kurki

przykłady:

(1.1) Po powrocie do domu zjedliśmy pyszną jajecznicę z kurkami i cebulą.

(1.2) W starorzeczu znaleźliśmy gniazda kurek.

(1.3) Krzysiu! Zostaw kurki w spokoju!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pieprznik, lisica

(1.2) kokoszka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kurzeniec mrz, kura ż, kurczak mzw, kurnik mrz, kurzęczak mrz, kureczka ż

przym. kurkowy

związki frazeologiczne:

kurka wodna

etymologia:

pol. kura + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kurka wodna

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kura

• angielski: (1.1) cantharellus
• fiński: (1.1) keltavahvero
• francuski: (1.1) chanterelle ż
• holenderski: (1.1) hanenkam m
• islandzki: (1.1) kantarella ż
• kaszubski: (1.1) peperlëszka ż
• niemiecki: (1.1) Pfifferling m
• rosyjski: (1.1) лисичка ż, лисичка обыкновенная ż; (1.3) курочка ż
• szwedzki: (1.1) kantarell w
• ukraiński: (1.1) лисичка ż, лисичка звичайна ż
• wilamowski: (1.1) ricki m

źródła: