kryzys

kryzys (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkrɨzɨs], AS: [kryzys] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zła sytuacja (trwająca dłużej)

(1.2) ekon. załamanie procesu wzrostu gospodarczego

(1.3) med. nasilenie się choroby, pogorszenie się stanu chorego

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kryzys	kryzysy
dopełniacz	kryzysu	kryzysów
celownik	kryzysowi	kryzysom
biernik	kryzys	kryzysy
narzędnik	kryzysem	kryzysami
miejscownik	kryzysie	kryzysach
wołacz	kryzysie	kryzysy

przykłady:

(1.2) Pensje w Grecji pozostaną znacząco wyższe niż przeciętne wynagrodzenie w Polsce, nawet mimo kryzysu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kryzys rządowy / gospodarczy / konstytucyjny / małżeński

(1.2) wielki kryzys

synonimy:

(1.1) przesilenie

(1.2) przesilenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kryzysowy

rzecz. kryzysowość ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. κρίσις (krísis)

uwagi:

Dawniej słowo rodzaju żeńskiego – jak w greckim pierwowzorze, podobnie w dialekcie wielkopolskim.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) crisis, slump
• arabski: (1.1) نوبة, أزمة
• baskijski: (1.1) krisi, krisialdi; (1.2) krisi, krisialdi; (1.3) krisi
• białoruski: (1.1) крызіс
• duński: (1.1) krise w; (1.2) krise w; (1.3) krise w
• esperanto: (1.1) krizo
• francuski: (1.1) crise
• gudźarati: (1.1) કટોકટી ż (kaṭōkaṭī)
• hiszpański: (1.1) crisis ż; (1.2) crisis ż; (1.3) crisis ż
• interlingua: (1.1) crise
• japoński: (1.1) 危機; (1.2) 不景気, 危機
• jidysz: (1.1) קריזיס
• kataloński: (1.1) crisi ż; (1.2) crisi ż
• kazachski: (1.1) дағдарыс, күйзеліс
• niemiecki: (1.1) Krise
• nowogrecki: (1.1) κρίση ż
• rosyjski: (1.1) кризис m
• serbski: криза ż
• szwedzki: (1.1) kris w; (1.2) kris w
• ukraiński: (1.1) криза ż
• włoski: (1.1) crisi

źródła: