kruczek

kruczek (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈkruʧ̑ɛk], AS: [kruček]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zdrobn. od: kruk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) wybieg, klauzula o nieoczywistych konsekwencjach

(2.2) sł. kres. zakrzywiony pręt; hak, haczyk

(2.3) reg. białost. pogrzebacz

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kruczek	kruczki
dopełniacz	kruczka	kruczków
celownik	kruczkowi	kruczkom
biernik	kruczka	kruczki
narzędnik	kruczkiem	kruczkami
miejscownik	kruczku	kruczkach
wołacz	kruczku	kruczki

(2.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kruczek	kruczki
dopełniacz	kruczka	kruczków
celownik	kruczkowi	kruczkom
biernik	kruczek	kruczki
narzędnik	kruczkiem	kruczkami
miejscownik	kruczku	kruczkach
wołacz	kruczku	kruczki

przykłady:

(2.1) W umowie był kruczek uniemożliwiający pracownikom dochodzenie swoich praw.

składnia:

kolokacje:

(2.1) kruczek prawny

synonimy:

(2.1) podstęp, haczyk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. kruk m, kruczę n

(1.1) przym. kruczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kruk

(2.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pogrzebacz

• angielski: (2.1) loophole
• czeski: (1.1) havránek m
• duński: (2.1) kneb n

źródła: