| Uwaga |
|---|
krucyfiks
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
krucyfiks (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. krzyż z wizerunkiem ukrzyżowanego Chrystusa; zob. też krucyfiks w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krucyfiks krucyfiksy dopełniacz krucyfiksu krucyfiksów celownik krucyfiksowi krucyfiksom biernik krucyfiks krucyfiksy narzędnik krucyfiksem krucyfiksami miejscownik krucyfiksie krucyfiksach wołacz krucyfiksie krucyfiksy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) drewniany / metalowy / żelazny krucyfiks • całować / ucałować krucyfiks • przysiąc / przysięgać na krucyfiks
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. crucifixus → ukrzyżowany, przybity do krzyża < łac. crucifigere < łac. crucis + figere → krzyż + przybić, umocować[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) crucifix
- baskijski: (1.1) gurutze, gurutzefika
- czeski: (1.1) krucifix
- esperanto: (1.1) krucifikso
- francuski: (1.1) crucifix m
- hawajski: (1.1) keʻa
- hiszpański: (1.1) crucifijo m
- ido: (1.1) krucifixo
- interlingua: (1.1) crucifixo
- jidysz: (1.1) צלם m (cejlem)
- kataloński: (1.1) crucifix m, santcrist m
- łaciński: (1.1) crucifixus
- niemiecki: (1.1) Kruzifix n
- nowogrecki: (1.1) σταυρός m
- portugalski: (1.1) crucifixo m
- szwedzki: (1.1) krucifix n
- turecki: (1.1) haç
- ukraiński: (1.1) розп'яття n
- źródła:
