| Uwaga |
|---|
kosmonautyczny
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
kosmonautyczny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔsmɔ̃nawˈtɨʧ̑nɨ], AS: [kosmõnau̯tyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• u → ł • akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z kosmonautyką i kosmonautami
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kosmonautyczny kosmonautyczna kosmonautyczne kosmonautyczni kosmonautyczne dopełniacz kosmonautycznego kosmonautycznej kosmonautycznego kosmonautycznych celownik kosmonautycznemu kosmonautycznej kosmonautycznemu kosmonautycznym biernik kosmonautycznego kosmonautyczny kosmonautyczną kosmonautyczne kosmonautycznych kosmonautyczne narzędnik kosmonautycznym kosmonautyczną kosmonautycznym kosmonautycznymi miejscownik kosmonautycznym kosmonautycznej kosmonautycznym kosmonautycznych wołacz kosmonautyczny kosmonautyczna kosmonautyczne kosmonautyczni kosmonautyczne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) W czasie kolacji przyłączył się do nich Naczelny Lekarz radzieckiej ekipy kosmonautycznej - Eugeniusz Anatoliewicz[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) astronautyczny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kosmonautyka ż, kosmonauta m, kosmonautka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) космонавтический
- słowacki: (1.1) kozmonautický
- włoski: (1.1) cosmonautico
- źródła:
- ↑ Zdzisław Kazimierczuk, Młody Technik, 1971, Narodowy Korpus Języka Polskiego.