konwalia

konwalia (język polski)

konwalia (1.1)

bukiety konwalii (1.2)

wymowa:

IPA: [kɔ̃nˈvalʲja], AS: [kõnvalʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Convallaria L., roślina z rodziny szparagowatych o białych kwiatach i intensywnym zapachu; zob. też konwalia w Wikipedii

(1.2) kwiat rośliny (1.1)

(1.3) środek leczniczy sporządzony z konwalii (1.1)

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konwalia	konwalie
dopełniacz	konwalii	konwalii / przest. konwalij
celownik	konwalii	konwaliom
biernik	konwalię	konwalie
narzędnik	konwalią	konwaliami
miejscownik	konwalii	konwaliach
wołacz	konwalio	konwalie

przykłady:

(1.1) W lesie zakwitły konwalie.

(1.2) Mąż przyniósł mi dziś bukiecik konwalii.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) roślina

(1.2) kwiat

(1.3) zioło, preparat, krople

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konwaliowate nmos

zdrobn. konwalijka ż

przym. konwaliowy, konwaliowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. convallis → dolina

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lily of the valley
• białoruski: (1.1) ландыш m; (1.2) ландыш m
• czeski: (1.1) konvalinka
• duński: (1.1) liljekonval w
• esperanto: (1.1) konvalo
• francuski: (1.1) muguet m
• hiszpański: (1.1) muguete m
• niemiecki: (1.1) Maiglöckchen n
• nowogrecki: (1.1) μιγκέ n
• rosyjski: (1.1) ландыш m
• szwedzki: (1.1) liljekonvalj w, konvalj w
• ukraiński: (1.1) конва́лія ż; (1.2) конва́лія ż
• włoski: (1.1) mughetto m; (1.2) mughetto m

źródła: