Uwaga |
---|
knować
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
knować (język polski)
- znaczenia:
czasownik
- odmiana:
- (1.1-2) koniugacja IV
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik knować czas teraźniejszy knuję knujesz knuje knujemy knujecie knują czas przeszły m knowałem knowałeś knował knowaliśmy knowaliście knowali ż knowałam knowałaś knowała knowałyśmy knowałyście knowały n knowałom knowałoś knowało tryb rozkazujący niech knuję knuj niech knuje knujmy knujcie niech knują pozostałe formy czas przyszły m będę knował,
będę knowaćbędziesz knował,
będziesz knowaćbędzie knował,
będzie knowaćbędziemy knowali,
będziemy knowaćbędziecie knowali,
będziecie knowaćbędą knowali,
będą knowaćż będę knowała,
będę knowaćbędziesz knowała,
będziesz knowaćbędzie knowała,
będzie knowaćbędziemy knowały,
będziemy knowaćbędziecie knowały,
będziecie knowaćbędą knowały,
będą knowaćn będę knowało,
będę knowaćbędziesz knowało,
będziesz knowaćbędzie knowało,
będzie knowaćczas zaprzeszły m knowałem był knowałeś był knował był knowaliśmy byli knowaliście byli knowali byli ż knowałam była knowałaś była knowała była knowałyśmy były knowałyście były knowały były n knowałom było knowałoś było knowało było forma bezosobowa czasu przeszłego knowano tryb przypuszczający m knowałbym,
byłbym knowałknowałbyś,
byłbyś knowałknowałby,
byłby knowałknowalibyśmy,
bylibyśmy knowaliknowalibyście,
bylibyście knowaliknowaliby,
byliby knowaliż knowałabym,
byłabym knowałaknowałabyś,
byłabyś knowałaknowałaby,
byłaby knowałaknowałybyśmy,
byłybyśmy knowałyknowałybyście,
byłybyście knowałyknowałyby,
byłyby knowałyn knowałobym,
byłobym knowałoknowałobyś,
byłobyś knowałoknowałoby,
byłoby knowałoimiesłów przymiotnikowy czynny m knujący, nieknujący ż knująca, nieknująca knujące, nieknujące n knujące, nieknujące imiesłów przymiotnikowy bierny m knowany knowani ż knowana knowane n knowane imiesłów przysłówkowy współczesny knując, nie knując rzeczownik odczasownikowy knowanie, nieknowanie
- przykłady:
- (1.1) Rad bym ci za to wziąć te złote sploty / I obciąć nożem / Albo knować jakie pieskie psoty / Z aniołem-stróżem…[2]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) chytrzyć, intrygować, konszachtować, knuć, namawiać się, roić, snuć intrygi, spiskować, szyć buty, ukartowywać, zmawiać się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) scheme, intrigue, plot
- francuski: (1.1) tramer, cabaler, tisser
- hiszpański: (1.1) tramar
- niemiecki: (1.1) aushecken
- nowogrecki: (1.1) σκευωρώ, μηχανεύομαι
- rosyjski: (1.1) затевать
- źródła:
- ↑ Samuel Bogumił Linde Słownik języka polskiego, t. 1, cz. 2: G-L, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1808, s. 1031
- ↑ Cyprian Kamil Norwid Beatrix