kira

kira (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈcira], AS: [ḱira], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. wódka

(1.2) reg. gw. gór. zakręt, zakos, serpentyna drogi lub ścieżki

odmiana:

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kira	kiry
dopełniacz	kiry	kir
celownik	kirze	kirom
biernik	kirę	kiry
narzędnik	kirą	kirami
miejscownik	kirze	kirach
wołacz	kiro	kiry

przykłady:

(1.2) Wyżnia Kira Miętusia, Niżnia Kira Miętusia (nazwy miejsc w górach)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.2) niem. Kehre

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wódka

źródła:

kira (język susu)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) droga

(1.2) kierunek

(1.3) szlak

odmiana:

przykłady:

(1.1) Kira na minden? → Gdzie jest droga?

(1.2) Yi kira tongo. → Weź (wybierz) ten kierunek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: