kenoza

kenoza (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) teol. wcielenie jako dobrowolne, zbawcze samouniżenie się Chrystusa, poprzez wyrzeczenie się atrybutów Bożych; zob. też Kenoza (teologia) w Wikipedii

(1.2) teol. zstąpienie Ducha Świętego i jego przebywanie w Kościele

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kenoza	kenozy
dopełniacz	kenozy	kenoz
celownik	kenozie	kenozom
biernik	kenozę	kenozy
narzędnik	kenozą	kenozami
miejscownik	kenozie	kenozach
wołacz	kenozo	kenozy

przykłady:

(1.1) Gdy mówimy o kenozie, często skupiamy się na tym co Jezus porzucił. Kenoza dotyczy również tego, co Chrystus przyjął.

(1.2) Duch dostosowuje się do tego ludzkiego sposobu postępowania i dlatego nie rozwala instytucji swoją nieograniczoną mocą, ale działa w nich uniżając się, wchodząc w kenozę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) uniżenie, ogołocenie

(1.2) samoograniczenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kenotyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. κένωσις < gr. κενόειν → ogołocić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) kenosis; (1.2) kenosis
• francuski: (1.1) kénose ż; (1.2) kénose ż
• hiszpański: (1.1) kénosis ż; (1.2) kénosis ż
• niemiecki: (1.1) Kenosis ż; (1.2) Kenosis ż
• włoski: (1.1) kenosis ż; (1.2) kenosis ż

źródła: