Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

karakuły

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

karakuły (język polski)

karakuły (1.1)
wymowa:
IPA[ˌkaraˈkuwɨ], AS[karakuu̯y], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) pot. futro ze skór jagniąt karakułów; zob. też karakuły w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kupiłam sobie czarne karakuły.
(1.1) Z budynku wyszła kobieta w karakułach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) czarne / brązowe / szare karakuły
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karakuł
przym. karakułowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. karakuł[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.