kałakutas

kałakutas (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(1.1) sł. kres. pogard. policjant lub żandarm litewski z okresu II wojny światowej

(1.2) sł. kres. pogard. o osobie narodowości litewskiej

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kałakutas	kałakutasy
dopełniacz	kałakutasa	kałakutasów
celownik	kałakutasowi	kałakutasom
biernik	kałakutasa	kałakutasów / kałakutasy
narzędnik	kałakutasem	kałakutasami
miejscownik	kałakutasie	kałakutasach
wołacz	kałakutasie	kałakutasy

przykłady:

(1.1) Na ulicy zatrzymał mnie barwnie umundurowany kałakutas.

(1.2) Litewski klecha zachował się jak typowy kałakutas.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) Litwin

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) policjant, żandarm

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) litew. kalakutas → indyk, indor

uwagi:

(1.1) W okupowanym po 1939 r. Wilnie policjanci litewscy byli umundurowani w granatowe mundury z czerwonymi wypustkami i złotymi kitami w czapce. Pochodzące z języka litewskiego określenie „kałakutas” (indor, indyk) nawiązywało do ich wyglądu. Epitet ten nacechowany był wysoce negatywnie z powodu znaczenia wyrazu oraz jego brzmienia i skojarzeń fonetycznych.

tłumaczenia:

• litewski: (1.1) kalakutas m; (1.2) kalakutas m
• rosyjski: (1.1) калакутас m; (1.2) калакутас m

źródła: