Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

kłótliwy

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

kłótliwy (język polski)

wymowa:
IPA: [kwuˈtlʲivɨ], AS: [ku̯utlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) skłonny do kłótni
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikkłótliwykłótliwakłótliwekłótliwikłótliwe
dopełniaczkłótliwegokłótliwejkłótliwegokłótliwych
celownikkłótliwemukłótliwejkłótliwemukłótliwym
biernikkłótliwegokłótliwykłótliwąkłótliwekłótliwychkłótliwe
narzędnikkłótliwymkłótliwąkłótliwymkłótliwymi
miejscownikkłótliwymkłótliwejkłótliwymkłótliwych
wołaczkłótliwykłótliwakłótliwekłótliwikłótliwe
przykłady:
(1.1) On jest osobą niezwykle kłótliwą, bardzo trudno się z nim dogadać.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kłótliwa osoba • kłótliwy charakter
synonimy:
(1.1) swarliwy
antonimy:
(1.1) zgodny, pot. spolegliwy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kłótliwość ż, kłótnia ż, kłótnik m, kłótnica ż, skłócenie n, pokłócenie n
czas. kłócić ndk. pokłócić dk., skłócić dk.
przysł. kłótliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 27.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=kłótliwy&oldid=19636”