jary

jary (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) daw. krzepki, mocny, silny, tęgi

(1.2) wysiewany na wiosnę

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	jary		jara	jare	jarzy	jare
dopełniacz	jarego		jarej	jarego	jarych
celownik	jaremu		jarej	jaremu	jarym
biernik	jarego	jary	jarą	jare	jarych	jare
narzędnik	jarym		jarą	jarym	jarymi
miejscownik	jarym		jarej	jarym	jarych
wołacz	jary		jara	jare	jarzy	jare
nie stopniuje się

przykłady:

(1.2) Owies jest zbożem jarym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) słaby, wątły

(1.2) ozimy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. Jarowit m, Jaryło m, jarowizacja ż, jarosz m

związki frazeologiczne:

(1.1) stary, ale jary → nad wiek sprawny fizycznie

(1.2) zboże jare → zboże wysiewane na wiosnę

etymologia:

od prasł. *jarъ, od rdzenia praindoeur. *yeh₁ro- → rok, wiosna, od praindoeur. *yeh₁r-

por. ros. ярый, scs. ꙗръ, słc. jarý i ukr. ярий

uwagi:

tłumaczenia:

• ukraiński: (1.1) ярий

źródła: