jabłecznik

jabłecznik (język polski)

jabłecznik (1.1)

jabłecznik (1.2)

wymowa:

IPA: [jabˈwɛʧ̑ʲɲik], AS: [i ̯abu̯ečʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) cuk. kulin. ciasto z jabłkami

(1.2) enol. słabe wino z jabłek

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jabłecznik	jabłeczniki
dopełniacz	jabłecznika	jabłeczników
celownik	jabłecznikowi	jabłecznikom
biernik	jabłecznik	jabłeczniki
narzędnik	jabłecznikiem	jabłecznikami
miejscownik	jabłeczniku	jabłecznikach
wołacz	jabłeczniku	jabłeczniki

przykłady:

(1.1) Moja babcia upiekła dzisiaj pyszny jabłecznik.

(1.2) Dla ochłody piliśmy jabłecznik, którym częstował wujek Staszek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szarlotka, gw. (Śląsk Cieszyński) jabczok

(1.2) cydr, gw. (Śląsk Cieszyński) jabczok

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jabłko n, jabłoń ż, jabol mrz, jabcok mrz

przym. jabłeczny, jabłkowy, jabłoniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. jabłeczny + -ik

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) apple pie; (1.2) cider
• baskijski: (1.2) sagardo
• esperanto: (1.1) pomkuko; (1.2) pomvino
• francuski: (1.1) tarte aux pommes ż; (1.2) cidre m
• hawajski: (1.2) kaika
• hiszpański: (1.1) tarta de manzana ż; (1.2) sidra ż
• kaszubski: (1.1) jabłecznik m
• niemiecki: (1.1) Apfelkuchen m; (1.2) Apfelwein m
• nowogrecki: (1.1) μηλόπιτα ż; (1.2) μηλίτης m, μηλόκρασο n
• szwedzki: (1.1) äppelkaka w
• ukraiński: (1.2) яблучник m
• wilamowski: (1.1) epułkücha

źródła:

jabłecznik (język kaszubski)

jabłecznik (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kulin. jabłecznik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: