integracja

integracja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩntɛˈɡraʦ̑ʲja], AS: [ĩntegracʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) połączenie danych części w całość (włączenie elementu do całości)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	integracja	integracje
dopełniacz	integracji	integracji / przest. integracyj
celownik	integracji	integracjom
biernik	integrację	integracje
narzędnik	integracją	integracjami
miejscownik	integracji	integracjach
wołacz	integracjo	integracje

przykłady:

(1.1) Wielu eurosceptyków nie ujawnia swoich rzeczywistych postaw i opinii na temat idei integracji europejskiej, obawiając się posądzeń o nienowoczesność.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) integrowanie, zespolenie, scalenie, konsolidacja

antonimy:

(1.1) dezintegracja, podział

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. integralność ż, integralizm m, integryzm m, integrator m, integrowanie n, zintegrowanie n

czas. integrować ndk.

przym. integralny, integracyjny

przysł. integralnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Integration < franc. < ang. integration < łac. integratio

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) integration
• białoruski: (1.1) інтэграцыя ż
• bułgarski: (1.1) интеграция ż
• chorwacki: (1.1) integracija ż
• duński: (1.1) integratie
• dzongkha: (1.1) ཆིག་སྒྲིལ
• francuski: (1.1) intégration ż
• hiszpański: (1.1) integración ż
• interlingua: (1.1) integration
• kataloński: (1.1) integració ż
• maltański: (1.1) integrazzjoni ż
• niemiecki: (1.1) Integration ż
• portugalski: (1.1) integração ż
• rosyjski: (1.1) интеграция ż
• rumuński: (1.1) integrare ż
• słowacki: (1.1) intergrácia ż
• szwedzki: (1.1) integration w
• ukraiński: (1.1) інтеграція ż
• węgierski: (1.1) integráció
• włoski: (1.1) integrazione ż

źródła: