inauguracja

inauguracja (język polski)

inauguracja (1.1) roku akademickiego

wymowa:

IPA: [ˌĩnawɡuˈraʦ̑ʲja], AS: [ĩnau̯guracʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• u → ł • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) podn. uroczyste rozpoczęcie

(1.2) daw. uroczystość mianowania na wysokie stanowisko

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	inauguracja	inauguracje
dopełniacz	inauguracji	inauguracji / przest. inauguracyj
celownik	inauguracji	inauguracjom
biernik	inaugurację	inauguracje
narzędnik	inauguracją	inauguracjami
miejscownik	inauguracji	inauguracjach
wołacz	inauguracjo	inauguracje

przykłady:

(1.1) Wróciłem z inauguracji roku szkolnego pierwszoklasistów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) inauguracja roku szkolnego/akademickiego • inauguracja sezonu teatralnego/piłkarskiego/hokejowego/siatkówki/kajakarzy/… • dokonać inauguracji

synonimy:

(1.1) rozpoczęcie, początek, skrót inaug.

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. inaugurować

przym. inauguracyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Inauguration, franc. inauguration, z łac. inauguratio

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) inauguration
• francuski: (1.1) inauguration ż
• gudźarati: (1.1) ઉદ્ઘાટન n (udghāṭana)
• hiszpański: (1.1) inauguración ż, apertura ż, comienzo m
• nowogrecki: (1.1) έναρξη ż, εγκαίνια n lm
• portugalski: (1.1) inauguração ż
• szwedzki: (1.1) invigning w
• turecki: (1.1) açış, açılış

źródła: