imperator

imperator (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩmpɛˈratɔr], AS: [ĩmperator], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. w starożytnym Rzymie: dowódca wojskowy

(1.2) hist. w starożytnym Rzymie w okresie republiki: zwycięski wódz, tytuł cesarza

(1.3) hist. polit. tytuł władcy w niektórych monarchiach

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	imperator	imperatorzy
dopełniacz	imperatora	imperatorów
celownik	imperatorowi	imperatorom
biernik	imperatora	imperatorów
narzędnik	imperatorem	imperatorami
miejscownik	imperatorze	imperatorach
wołacz	imperatorze	imperatorzy

przykłady:

(1.1) Imperator nie zamierzał ulec Umbrom w tej sprawie.

składnia:

kolokacje:

(1.3) imperator bizantyjski / rosyjski • imperator Rosji

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. imperium n, imperializm m, imperialista m, imperialistka ż

forma żeńska rzad. imperatryca ż

przym. imperialny, imperialistyczny, imperatorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) perandor
• angielski: (1.1) emperor, imperator
• arabski: (1.1) إمبراطور
• białoruski: (1.3) імператар m
• białoruski (taraszkiewica): (1.3) імпэратар m
• bośniacki: (1.2) car
• bułgarski: (1.1) император m; (1.2) император m; (1.3) император m
• czeski: (1.1) imperátor, císař
• duński: (1.1) imperator w; (1.2) imperator w; (1.3) imperator w, kejser w
• esperanto: (1.1) imperiestro
• francuski: (1.1) empereur
• interlingua: (1.1) imperator
• irlandzki: (1.1) impire
• japoński: (1.1) 天皇
• kalabryjski: (1.1) 'mperature m
• kataloński: (1.1) emperador m
• portugalski: (1.1) imperator
• szwedzki: (1.2) imperator w; (1.3) imperator w
• włoski: (1.1) imperatore m

źródła:

imperator (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. imperator

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

imperator (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) cesarz, imperator

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. imperio, imperatrice, imperialismo, imperialista, imperativo, imperial

czas. imperar

przym. imperial, imperiose, imperative

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

imperator (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) imperator

odmiana:

(1.1) imperator, imperatoris (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	imperator	imperatorēs
dopełniacz	imperatoris	imperatorum
celownik	imperatorī	imperatoribus
biernik	imperatorem	imperatorēs
ablatyw	imperatore	imperatoribus
wołacz	imperator	imperatorēs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. impero

rzecz. imperatrix ż, imperium n

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. impera + tor

uwagi:

źródła:

imperator (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) imperator

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. imperij m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

imperator (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) imperator

odmiana:

(1.1) en imperator, imperatorn, imperatorer, imperatorerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. imperium, imperialist, imperialism

przym. imperialistisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: