ulec

ulec (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈulɛʦ̑], AS: [ulec] ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: ulegać

odmiana:

(1.1) koniugacja Vc

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		ulec
czas przyszły prosty		ulegnę	ulegniesz	ulegnie	ulegniemy	ulegniecie	ulegną
czas przeszły	m	uległem	uległeś	uległ	ulegliśmy	ulegliście	ulegli
	ż	uległam	uległaś	uległa	uległyśmy	uległyście	uległy
	n	uległom	uległoś	uległo
tryb rozkazujący		niech ulegnę	ulegnij	niech ulegnie	ulegnijmy	ulegnijcie	niech ulegną
pozostałe formy czas zaprzeszły m uległem był uległeś był uległ był ulegliśmy byli ulegliście byli ulegli byli ż uległam była uległaś była uległa była uległyśmy były uległyście były uległy były n uległom było uległoś było uległo było forma bezosobowa czasu przeszłego ulegnięto tryb przypuszczający m uległbym, byłbym uległ uległbyś, byłbyś uległ uległby, byłby uległ uleglibyśmy, bylibyśmy ulegli uleglibyście, bylibyście ulegli ulegliby, byliby ulegli ż uległabym, byłabym uległa uległabyś, byłabyś uległa uległaby, byłaby uległa uległybyśmy, byłybyśmy uległy uległybyście, byłybyście uległy uległyby, byłyby uległy n uległobym, byłobym uległo uległobyś, byłobyś uległo uległoby, byłoby uległo imiesłów przysłówkowy uprzedni uległszy rzeczownik odczasownikowy ulegnięcie, nieulegnięcie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ulegnięcie n, uległość ż

przym. uległy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ulegać

źródła: