im

im (język polski)

wymowa:

IPA: [ĩm], AS: [ĩm], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

spójnik

(1.1) im … tym – wskazuje zwiększanie się jednej cechy wraz ze wzrostem drugiej lub proporcjonalną zależność jednej zmiany względem drugiej

zaimek, forma fleksyjna

(2.1) C. od: oni lub one

odmiana:

przykłady:

(1.1) Im lepsza jakość towarów, tym wyższa ich cena.

(1.1) Im dłużej będziesz pracować, tym wyższą będziesz mieć emeryturę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) the... the; (2.1) them, pot. 'em
• bułgarski: (1.1) колкото по-…, толкова по-…; (2.1) им, на тях
• dolnołużycki: (1.1) šym…śim
• duński: (1.1) jo … desto, jo … des, jo … jo; (2.1) dem
• esperanto: (1.1) ju... des, ju... tiom; (2.1) al ili
• francuski: (2.1) leur
• niemiecki: (1.1) je…desto
• szwedzki: (1.1) ju... desto

źródła:

im (język irlandzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kulin. masło

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

im (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɪm] ​

​

znaczenia:

forma ściągnięta

(1.1) = in dem

odmiana:

przykłady:

(1.1) Die Schuhe liegen im Schrank. → Buty leżą w szafie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: