szafa

szafa (język polski)

szafa (1.1)

szafa (1.2) serwera

wymowa:

​, IPA: [ˈʃafa], AS: [šafa]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mebel używany do przechowywania różnych przedmiotów; zob. też szafa w Wikipedii

(1.2) techn. duża obudowa jakiegoś urządzenia technicznego, często umożliwiająca wymianę modułów wewnętrznych

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szafa	szafy
dopełniacz	szafy	szaf
celownik	szafie	szafom
biernik	szafę	szafy
narzędnik	szafą	szafami
miejscownik	szafie	szafach
wołacz	szafo	szafy

przykłady:

(1.1) Musimy wymienić naszą szafę, ta już się rozpada.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) almaryjo, szrank

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mebel

(1.1) obudowa

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. szafka ż, szafeczka ż

przym. szafowy, szafiasty, szafkowy

przysł. szafiasto

związki frazeologiczne:

przesuwać szafę • szafa gra • trup w szafie • wychodzenie z szafy • zamknąć się w szafie

etymologia:

niem. Schaff < śdn. Schap

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bryt. wardrobe, amer. closet; (1.2) rack
• baskijski: (1.1) armairu
• białoruski: (1.1) шафа ż
• dolnołużycki: (1.1) spižka ż
• duński: (1.1) skab n
• esperanto: (1.1) ŝranko
• francuski: (1.1) armoire ż
• hiszpański: (1.1) armario m
• kaszubski: (1.1) szafa ż
• kataloński: (1.1) armari m
• koreański: (1.1) 옷장
• łotewski: (1.1) skapis m
• niemiecki: (1.1) Schrank m
• nowogrecki: (1.1) ντουλάπα ż, ερμάρι n
• rosyjski: (1.1) шкаф m; (1.2) стойка ż
• szwedzki: (1.1) skåp n
• ukraiński: (1.1) шафа ż
• wilamowski: (1.1) šraŋk m; (1.2) šraŋk m
• włoski: (1.1) guardaroba ż

źródła:

szafa (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szafa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szafka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: