Uwaga |
---|
horyzontalny
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
horyzontalny (język polski)
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik horyzontalny horyzontalna horyzontalne horyzontalni horyzontalne dopełniacz horyzontalnego horyzontalnej horyzontalnego horyzontalnych celownik horyzontalnemu horyzontalnej horyzontalnemu horyzontalnym biernik horyzontalnego horyzontalny horyzontalną horyzontalne horyzontalnych horyzontalne narzędnik horyzontalnym horyzontalną horyzontalnym horyzontalnymi miejscownik horyzontalnym horyzontalnej horyzontalnym horyzontalnych wołacz horyzontalny horyzontalna horyzontalne horyzontalni horyzontalne
- przykłady:
- (1.1) Patrzący na tłumy ludzkie z góry widzi je w pionowym skrócie. Patrząc w płaszczyźnie horyzontalnej, ujrzy tylko najbliższych, w wylotach ulic[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) poziomy
- antonimy:
- (1.1) wertykalny, pionowy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. horyzont m, horyzontalność ż
- przysł. horyzontalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) horizontal
- arabski: (1.1) أفقي
- bułgarski: (1.1) хоризонтален
- czeski: (1.1) horizontální
- duński: (1.1) vandret, horisontal
- esperanto: (1.1) horizontal
- francuski: (1.1) horizontal
- niemiecki: (1.1) horizontal
- ormiański: (1.1) հորիզոնական
- rumuński: (1.1) orizontal
- włoski: (1.1) orizzontale
- źródła:
- ↑ Stanisław Lem, Fiasko, 1987, Narodowy Korpus Języka Polskiego.