homogeniczność

homogeniczność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co homogeniczne; cecha tych, którzy są homogeniczni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	homogeniczność	homogeniczności
dopełniacz	homogeniczności	homogeniczności
celownik	homogeniczności	homogenicznościom
biernik	homogeniczność	homogeniczności
narzędnik	homogenicznością	homogenicznościami
miejscownik	homogeniczności	homogenicznościach
wołacz	homogeniczności	homogeniczności

przykłady:

składnia:

(1.1) homogeniczność + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) jednorodność

antonimy:

(1.1) heterogeniczność, różnorodność

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. homogenia ż, homogen m, homogenizacja ż, homogenizator m, homogenizowanie n

czas. homogenizować

przym. homogeniczny

przysł. homogenicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. homogeniczny + -ość

uwagi:

Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) гамагеннасць ż
• bułgarski: (1.1) хомогенност ż
• niemiecki: (1.1) Homogenität ż
• rosyjski: (1.1) гомогенность ż
• ukraiński: (1.1) гомогенність ż

źródła: