Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

hołota

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: holota

hołota (język polski)

wymowa:
IPA[xɔˈwɔta], AS[χou̯ota] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pogard. grupa osób, które zachowują się w sposób niekulturalny, chamski, ordynarny, prostacki
(1.2) daw. ludzie biedni[1]
(1.3) gw. (Bukowina) zbiorowisko ludzi[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W tej dzielnicy mieszka sama hołota.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pijacka hołota
synonimy:
(1.1) dzicz, gawiedź, hałastra, łobuzeria, męty, motłoch, pospólstwo, tałatajstwo, tłuszcza
(1.2) biedota
(1.3) czelada[2], glota[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hołysz m
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. gołota[3] < ukr. голо́та[2]
uwagi:
por. zgraja • banda
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło hołota w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 89; dostęp: 9 listopada 2018.
  3. Halina Kurkowska, O zmianach znaczeń wyrazów, „Poradnik Językowy” z. 3, 1949, s. 12.