heptarchia

heptarchia (język polski)

Heptarchia (1.1) anglosaska

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. grupa wczesnośredniowiecznych królestw anglosaskich na terenie Anglii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	heptarchia	heptarchie
dopełniacz	heptarchii	heptarchii
celownik	heptarchii	heptarchiom
biernik	heptarchię	heptarchie
narzędnik	heptarchią	heptarchiami
miejscownik	heptarchii	heptarchiach
wołacz	heptarchio	heptarchie

przykłady:

(1.1) Od połowy VIII wieku do początków IX wieku Mercja była państwem-hegemonem heptarchii.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. heptarchia < gr. ἑπταρχία → „siedmiowładztwo” < gr. ἑπτά + ἀρχή + -ία

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) heptarchy
• baskijski: (1.1) heptarkia
• francuski: (1.1) heptarchie ż
• hiszpański: (1.1) heptarquía ż
• łaciński: (1.1) heptarchia ż
• niemiecki: (1.1) Heptarchie
• portugalski: (1.1) heptarquia ż
• rosyjski: (1.1) гептархия ż
• ukraiński: (1.1) гептархія ż
• włoski: (1.1) eptarchia ż

źródła:

heptarchia (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. heptarchia

odmiana:

(1) heptarchi|a, ~ae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	heptarchia	heptarchiae
dopełniacz	heptarchiae	heptarchiārum
celownik	heptarchiae	heptarchiīs
biernik	heptarchiam	heptarchiās
ablatyw	heptarchiā	heptarchiīs
wołacz	heptarchia	heptarchiae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἑπταρχία → „siedmiowładztwo” < gr. ἑπτά + ἀρχή + -ία; źródłosłów dla pol. heptarchia

uwagi:

źródła: