Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

gwelf

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

gwelf (język polski)

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. polit. zwolennik papiestwa w średniowiecznych Włoszech; zob. też gibelini i gwelfowie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikgwelfgwelfowie
dopełniaczgwelfagwelfów
celownikgwelfowigwelfom
biernikgwelfagwelfów
narzędnikgwelfemgwelfami
miejscownikgwelfiegwelfach
wołaczgwelfiegwelfowie
przykłady:
(1.1) Florencja była w rękach gwelfów.
(1.1) Gibelinowie walczyli mężnie z gwelfami.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Order Gwelfów
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) stronnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) wł. guelfo[1] < niem. Welfen → Welfowie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 18.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=gwelf&oldid=63887”