gruntowy

gruntowy (język polski)

droga gruntowa (1.1)

warzywa gruntowe (1.2)

wymowa:

IPA: [ɡrũnˈtɔvɨ], AS: [grũntovy], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z gruntem, dotyczący gruntu

(1.2) roln. spoż. uprawiany w gruncie na otwartym polu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	gruntowy		gruntowa	gruntowe	gruntowi	gruntowe
dopełniacz	gruntowego		gruntowej	gruntowego	gruntowych
celownik	gruntowemu		gruntowej	gruntowemu	gruntowym
biernik	gruntowego	gruntowy	gruntową	gruntowe	gruntowych	gruntowe
narzędnik	gruntowym		gruntową	gruntowym	gruntowymi
miejscownik	gruntowym		gruntowej	gruntowym	gruntowych
wołacz	gruntowy		gruntowa	gruntowe	gruntowi	gruntowe
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) droga gruntowa • podatek gruntowy • księgi gruntowe • renta gruntowa • lawina gruntowa • wody gruntowe

(1.1) warzywa gruntowe (ogórki gruntowe / sałata gruntowa / pietruszka gruntowa / …)

synonimy:

antonimy:

(1.2) szklarniowy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. grunt m, gruncik m, gruntówka ż, ugruntowanie n, gruntowanie n, zagruntowanie n

czas. gruntować ndk., ugruntować dk., zagruntować dk.

przysł. gruntownie

przym. gruntowny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. grunt + -owy

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) tera
• rosyjski: (1.1) грунтовой

źródła: