gaskoński

gaskoński (język polski)

wymowa:

IPA: [ɡaˈskɔ̃j̃sʲci], AS: [gaskõĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk. ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Gaskonią lub Gaskończykami, dotyczący Gaskonii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. dialekt używany w Gaskonii; zob. też dialekt gaskoński w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	gaskoński		gaskońska	gaskońskie	gaskońscy	gaskońskie
dopełniacz	gaskońskiego		gaskońskiej	gaskońskiego	gaskońskich
celownik	gaskońskiemu		gaskońskiej	gaskońskiemu	gaskońskim
biernik	gaskońskiego	gaskoński	gaskońską	gaskońskie	gaskońskich	gaskońskie
narzędnik	gaskońskim		gaskońską	gaskońskim	gaskońskimi
miejscownik	gaskońskim		gaskońskiej	gaskońskim	gaskońskich
wołacz	gaskoński		gaskońska	gaskońskie	gaskońscy	gaskońskie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wyżeł gaskoński

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gaskon mos, Gaskonia ż, Gaskończyk mos, Gaskonka ż, gaskonada ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Gascon
• baskijski: (1.1) gaskoi; (2.1) gaskoi
• białoruski: (1.1) гасконскі
• czeski: (1.1) gaskoňský
• francuski: (1.1) gascon; (2.1) gascon
• hiszpański: (2.1) gascón
• łaciński: (1.1) gasconicus
• niemiecki: (1.1) gaskognisch
• rosyjski: (1.1) гасконский
• słowacki: (1.1) gaskonský; (2.1) gaskončina ż
• słoweński: (1.1) gaskonjski
• turecki: (2.1) Gaskonca
• ukraiński: (1.1) гасконський
• włoski: (1.1) guascone

źródła: