Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

gargantuizm

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

gargantuizm (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɡarɡãnˈtujism̥], AS: [gargãntui ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) skrajne obżarstwo i opilstwo wraz z rubasznością; jedzenie i picie w ilościach takich, jak legendarny Gargantua
odmiana:
(1.1) blm[1],
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikgargantuizmgargantuizmy
dopełniaczgargantuizmugargantuizmów
celownikgargantuizmowigargantuizmom
biernikgargantuizmgargantuizmy
narzędnikgargantuizmemgargantuizmami
miejscownikgargantuizmie[2]gargantuizmach
wołaczgargantuizmie[2]gargantuizmy
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) świąteczny gargantuizm
synonimy:
antonimy:
(1.1) asceza
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Gargantua m, gargantuiczność ż
przym. gargantuiczny, Gargantuiński
przysł. gargantuicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. Gargantua, imię olbrzyma z cyklu powieści François Rabelais Życie Gargantui i Pantagruela (La vie de Gargantua et de Pantagruel); zob. też Gargantua i Pantagruel w Wikipedii
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło gargantuizm w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 1023.
  2. ↑ 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=gargantuizm&oldid=13946”