gadatliwość

gadatliwość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tych, którzy są gadatliwi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gadatliwość	gadatliwości
dopełniacz	gadatliwości	gadatliwości
celownik	gadatliwości	gadatliwościom
biernik	gadatliwość	gadatliwości
narzędnik	gadatliwością	gadatliwościami
miejscownik	gadatliwości	gadatliwościach
wołacz	gadatliwości	gadatliwości

przykłady:

składnia:

(1.1) gadatliwość + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gadulstwo, rozmowność, wielomówność, elokwencja

antonimy:

(1.1) małomówność, milkliwość, milczkowatość, mrukowatość, burkliwość

hiperonimy:

(1.1) wada

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gadka ż, gadanina ż, gadulstwo n, gaduła m/ż, gadułka m/ż, gadacz m, gadaczka ż, gadanie n

czas. gadać ndk., gadulić ndk.

przym. gadatliwy, gadulski

wykrz. gadu-gadu, gadanie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. gadatliwy + -ość

uwagi:

Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) гаварлівасць ż, балбатлівасць ż, языкатасць ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) балбатлівасьць ż, лапатлівасьць ż, языкатасьць ż
• esperanto: (1.1) babilemo
• rosyjski: (1.1) болтливость ż, словоохотность ż
• ukraiński: (1.1) балакучість ż, балакливість ż

źródła: