gęstwina

gęstwina (język polski)

wymowa:

IPA: [ɡɛ̃w̃ˈstfʲĩna], AS: [gẽũ̯stfʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gęste skupienie roślin, zwłaszcza krzewów i drzew

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gęstwina	gęstwiny
dopełniacz	gęstwiny	gęstwin
celownik	gęstwinie	gęstwinom
biernik	gęstwinę	gęstwiny
narzędnik	gęstwiną	gęstwinami
miejscownik	gęstwinie	gęstwinach
wołacz	gęstwino	gęstwiny

przykłady:

(1.1) Ranny zając zaszył się w gęstwinie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gąszcz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gęstość ż, gąszcz m, gęstnienie n, zagęstnik mrz

czas. gęstnieć, zagęścić

przym. gęsty

przysł. gęsto

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.pol. gęstwa + -ina

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) thicket
• białoruski: (1.1) гушчар m, гушчыня ż
• rosyjski: (1.1) гуща ż, чаща ż
• ukraiński: (1.1) гущавина ż, хащі lm, нетрі lm

źródła: