finlandzki

finlandzki (język polski)

wymowa:

IPA: [fʲĩnˈlãnʦ̑ʲci], AS: [fʹĩnlãncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do państwa Finlandia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	finlandzki		finlandzka	finlandzkie	finlandzcy	finlandzkie
dopełniacz	finlandzkiego		finlandzkiej	finlandzkiego	finlandzkich
celownik	finlandzkiemu		finlandzkiej	finlandzkiemu	finlandzkim
biernik	finlandzkiego	finlandzki	finlandzką	finlandzkie	finlandzkich	finlandzkie
narzędnik	finlandzkim		finlandzką	finlandzkim	finlandzkimi
miejscownik	finlandzkim		finlandzkiej	finlandzkim	finlandzkich
wołacz	finlandzki		finlandzka	finlandzkie	finlandzcy	finlandzkie

przykłady:

(1.1) Trzy razy górnicy gościli dziennikarzy finlandzkich, greckich, niemieckich i brytyjskich, dwukrotnie – włoskich i hiszpańskich.

składnia:

kolokacje:

(1.1) obywatelstwo finlandzkie

synonimy:

(1.1) fiński

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Finlandia ż, Finlandczyk mos, Finlandka ż, finlandzkość ż, finlandyzacja ż, finlandyzowanie n

czas. finlandyzować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Wyraz „finlandzki” jest czasem uważany za przestarzały i ma węższe znaczenie; używany jest, w odróżnieniu od „fiński”, tylko w odniesieniu do państwa, a nie narodowości i języka.

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) фінляндскі
• bułgarski: (1.1) финландски
• rosyjski: (1.1) финляндский
• ukraiński: (1.1) фінляндський

źródła: