fidybus

fidybus (język polski)

wymowa:

IPA: [fʲiˈdɨbus], AS: [fʹidybus], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kawałek kartki papieru złożony wielokrotnie wzdłuż, służący do zapalania fajki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fidybus	fidybusy
dopełniacz	fidybusa	fidybusów
celownik	fidybusowi	fidybusom
biernik	fidybus	fidybusy
narzędnik	fidybusem	fidybusami
miejscownik	fidybusie	fidybusach
wołacz	fidybusie	fidybusy

przykłady:

(1.1) Skręciłem sobie fidybus.

składnia:

kolokacje:

(1.1) skręcić fidybus

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

zwinięty jak fidybus

etymologia:

niem. Fidibus; oryginalnie z wersu pieśni Horacego: Et ture et fidibus iuvat placere… deos („udobruchajmy bogów kadzidłem i grą na lutni”), żartobliwie przetłumaczonego jako pochwała palenia fajki

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Fidibus m

źródła: