ekwilibrystyka

ekwilibrystyka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛkfʲilʲiˈbrɨstɨka], AS: [ekfʹilʹibrystyka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. na 3 syl.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zachowywanie równowagi w trudnych warunkach, np. na linie

(1.2) zręczne wypowiadanie się

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ekwilibrystyka
dopełniacz	ekwilibrystyki
celownik	ekwilibrystyce
biernik	ekwilibrystykę
narzędnik	ekwilibrystyką
miejscownik	ekwilibrystyce
wołacz	ekwilibrystyko

przykłady:

(1.1) Czytam kronikę sekcji ekwilibrystyki rowerowej na monocyklach.

(1.2) Cała ekwilibrystyka tego wykładu stanie nam w oczach dopiero, gdy skonstatujemy, że…

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ekwilibrysta m, ekwilibrystka ż

przym. ekwilibrystyczny

przysł. ekwilibrystycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) acrobatics
• duński: (1.1) balancekunst w
• niemiecki: (1.1) Äquilibristik ż
• rosyjski: (1.1) эквилибристика ż
• ukraiński: (1.1) еквілібристика ż

źródła: