ekumena

ekumena (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geogr. obszar stale zamieszkany i wykorzystywany gospodarczo przez człowieka

(1.2) hist. obszar znany w starożytności Grekom

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ekumena	ekumeny
dopełniacz	ekumeny	ekumen
celownik	ekumenie	ekumenom
biernik	ekumenę	ekumeny
narzędnik	ekumeną	ekumenami
miejscownik	ekumenie	ekumenach
wołacz	ekumeno	ekumeny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. oecumène, niem. Ökumene < gr. οἰκουμένη (oikouménê) → świat zamieszkany

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bryt. oecumene, amer. ecumene
• czeski: (1.1) ekumena ż; (1.2) ekumena ż
• francuski: (1.1) écoumène ż, œcoumène ż, œkoumène ż
• niemiecki: (1.1) Ökumene ż
• włoski: (1.1) ecumene ż; (1.2) ecumene ż

źródła:

ekumena (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geogr. ekumena

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ekumena	ekumeny
dopełniacz	ekumeny	ekumen
celownik	ekumeně	ekumenám
biernik	ekumenu	ekumeny
wołacz	ekumeno	ekumeny
miejscownik	ekumeně	ekumenách
narzędnik	ekumenou	ekumenami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: