Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

egzorta

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

egzorta (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. kazanie pogrzebowe lub rocznicowe
(1.2) rel. krótka zachęta w formie kazania wygłaszana przed spowiedzią
(1.3) przen. żart. moralizująca przemowa
odmiana:
(1.1-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikegzortaegzorty
dopełniaczegzortyegzort
celownikegzorcieegzortom
biernikegzortęegzorty
narzędnikegzortąegzortami
miejscownikegzorcieegzortach
wołaczegzortoegzorty
przykłady:
(1.1) Kapelan strażaków wygłosił wspaniałą pogrzebową egzortę, w której nawiązał do żywotu św. Floriana.
(1.2) W egzorcie spowiednik przypomniał warunki dobrej spowiedzi.
(1.3) Nie trawił tych jej egzort, którymi darzyła go podczas śniadania.
składnia:
kolokacje:
(1.1) egzorta żałobna
synonimy:
(1.2) ekshortacja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Exhorte, franc. exhortation[1]
(1.2) łac. exhortatio → pobudzenie, napomnienie[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło egzorta w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=egzorta&oldid=60687”