dziunąć

dziunąć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʥ̑ũnɔ̃ɲʨ̑], AS: [ʒ́ũnõńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą 

znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) daw. uderzyć

odmiana:

(1.1) koniugacja Vb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		dziunąć
czas przyszły prosty		dziunę	dziuniesz	dziunie	dziuniemy	dziuniecie	dziuną
czas przeszły	m	dziunąłem	dziunąłeś	dziunął	dziunęliśmy	dziunęliście	dziunęli
	ż	dziunęłam	dziunęłaś	dziunęła	dziunęłyśmy	dziunęłyście	dziunęły
	n	dziunęłom	dziunęłoś	dziunęło
tryb rozkazujący		niech dziunę	dziuń	niech dziunie	dziuńmy	dziuńcie	niech dziuną
pozostałe formy czas zaprzeszły m dziunąłem był dziunąłeś był dziunął był dziunęliśmy byli dziunęliście byli dziunęli byli ż dziunęłam była dziunęłaś była dziunęła była dziunęłyśmy były dziunęłyście były dziunęły były n dziunęłom było dziunęłoś było dziunęło było forma bezosobowa czasu przeszłego dziunięto tryb przypuszczający m dziunąłbym, byłbym dziunął dziunąłbyś, byłbyś dziunął dziunąłby, byłby dziunął dziunęlibyśmy, bylibyśmy dziunęli dziunęlibyście, bylibyście dziunęli dziunęliby, byliby dziunęli ż dziunęłabym, byłabym dziunęła dziunęłabyś, byłabyś dziunęła dziunęłaby, byłaby dziunęła dziunęłybyśmy, byłybyśmy dziunęły dziunęłybyście, byłybyście dziunęły dziunęłyby, byłyby dziunęły n dziunęłobym, byłobym dziunęło dziunęłobyś, byłobyś dziunęło dziunęłoby, byłoby dziunęło imiesłów przymiotnikowy przeszły m dziunięty dziunięci ż dziunięta dziunięte n dziunięte imiesłów przysłówkowy uprzedni dziunąwszy rzeczownik odczasownikowy dziunięcie, niedziunięcie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dziunięcie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: