dzierżawczy

dzierżawczy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) jęz. oznaczający relację przynależności lub posiadania

(1.2) daw. związany z dzierżawą, dotyczący dzierżawy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dzierżawczy		dzierżawcza	dzierżawcze	dzierżawczy	dzierżawcze
dopełniacz	dzierżawczego		dzierżawczej	dzierżawczego	dzierżawczych
celownik	dzierżawczemu		dzierżawczej	dzierżawczemu	dzierżawczym
biernik	dzierżawczego	dzierżawczy	dzierżawczą	dzierżawcze	dzierżawczych	dzierżawcze
narzędnik	dzierżawczym		dzierżawczą	dzierżawczym	dzierżawczymi
miejscownik	dzierżawczym		dzierżawczej	dzierżawczym	dzierżawczych
wołacz	dzierżawczy		dzierżawcza	dzierżawcze	dzierżawczy	dzierżawcze
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) zaimek przymiotny / zaimek rzeczowny dzierżawczy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dzierżawność ż, dzierżawnictwo n, dzierżawka ż, dzierżawina ż, dzierżawa ż, dzierżawca mos, dzierżawczość ż, dzierżawczyni ż, dzierżawne n, dzierżawienie n

czas. dzierżawić ndk., wydzierżawić dk.

przysł. dzierżawczo

przym. dzierżawiony, dzierżawny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dzierżawca + -y

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) possessive
• bułgarski: (1.1) притежателен (pritežatelen)
• czeski: (1.1) přivlastňovací
• duński: (1.1) possessiv
• francuski: (1.1) possessif
• hiszpański: (1.1) posesivo
• kataloński: (1.1) possessiu
• nowogrecki: (1.1) κτητικός
• portugalski: (1.1) possessivo
• starogrecki: (1.1) κτητικός
• ukraiński: (1.1) присвійний (prysvíjnyj)
• włoski: (1.1) possessivo

źródła: