Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

dziekanica

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

dziekanica (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌʥ̑ɛkãˈɲiʦ̑a], AS: [ʒ́ekãńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) środ. stud. pot. pracownica dziekanatu
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdziekanicadziekanice
dopełniaczdziekanicydziekanic
celownikdziekanicydziekanicom
biernikdziekanicędziekanice
narzędnikdziekanicądziekanicami
miejscownikdziekanicydziekanicach
wołaczdziekanicodziekanice
przykłady:
(1.1) Dziekanica nie chciała mi wydać indeksu, mówiła, że jest już po terminie.
(1.1) Byłbym dużo wcześniej, ale mnie dziekanice zatrzymały.
(1.1) Zdecydowano się poszerzyć jej znajomości w środowisku intelektualistów, awansując na dziekanicę jednej z wyższych uczelni. (z Internetu)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziekan m, dziekanat m, dziekanka ż
przym. dziekański
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=dziekanica&oldid=12211”