Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

dziadunio

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

dziadunio (język polski)

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. pieszcz. o dziadku[1]
(1.2) pot. pieszcz. o starszym mężczyźnie
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdziaduniodziaduniowie
dopełniaczdziaduniadziaduniów
celownikdziaduniowidziaduniom
biernikdziaduniadziaduniów
narzędnikdziaduniemdziaduniami
miejscownikdziaduniudziaduniach
wołaczdziaduniudziaduniowie
depr. M. i W. lm: (te) dziadunie
przykłady:
(1.2) Na ławeczce parkowej usiadł dziadunio z psem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dziadzio, dziadziuś
(1.2) dziadzia, dziadzio, staruszek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziad mos, dziadek mos, dziaduś mos, dziadzia mos, dziadzio mos
przym. dziaduniowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dziad + -unio
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło dziadunio w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 793.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=dziadunio&oldid=60177”