Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

dydek

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

dydek (język polski)

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) reg. pozn. pierś kobiety, rzad. zwierzęcia[1]
(1.2) pot. pieniądz[2]
odmiana:
przykłady:
(1.1) …płacze, jak się go przewija, tak mu dobrze, a poza tym ssie dydka mamy…[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dyduszek[1]
czas. dydać[1], dydkać[1]
związki frazeologiczne:
stoi panna w sklepie, dydki sobie klepie[1]
etymologia:
(1.2) niem.[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pierś
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pieniądz
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 247.
  2. ↑ 2,0 2,1 Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 220.
  3. ↑ Z Internetu.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=dydek&oldid=59970”