Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

dybuk

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: dybbuk

dybuk (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈdɨbuk], AS: [dybuk]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) rel. ezot. w mistycyzmie i folklorze żydowskim dusza zmarłego, która zawładnęła ciałem żywej osoby[1]; zły duch, który wstępuje w żywego człowieka i nadaje mu obcą osobowość[2]; zob. też dybuk w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdybukdybuki
dopełniaczdybukadybuków
celownikdybukowidybukom
biernikdybukadybuki
narzędnikdybukiemdybukami
miejscownikdybukudybukach
wołaczdybukudybuki
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) duch, demon
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) hebr. דיבוק (dibuk) → przyczepienie, przytwierdzenie[2]; por. jid. דיבוק (dibek)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  2. ↑ 2,0 2,1 Julius H. Schoeps (red.), Nowy leksykon judaistyczny, Warszawa 2007, s. 206.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=dybuk&oldid=59959”